Wojciech Kalarus

---

Życiorys

Wojciech Kalarus to utalentowany artysta, który zdobył wykształcenie w zakresie sztuk teatralnych. Ukończył Studium Wokalno-Aktorskie im. Danuty Baduszkowej, które znajduje się przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. Następnie, w 1996 roku, zdobył dyplom na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie.

W latach 1996–1999 występował w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, gdzie zdobył uznanie wśród widzów. Po tym okresie jego kariera teatralna nabrała tempa, ponieważ w latach 2002–2005 pracował w Teatrze Wybrzeże z siedzibą w Gdańsku, a następnie, w latach 2005–2006, dołączył do zespołu Starego Teatru w Krakowie.

W trakcie swojej kariery współpracował z wieloma uznawanymi instytucjami, takimi jak Teatr Dramatyczny, Teatr Rozmaitości oraz Teatr Komedia w Warszawie, co wpłynęło na jego rozwój artystyczny i przedstawiło go szerszej publiczności.

Od 2008 roku Kalarus jest aktorem Nowego Teatru w Warszawie, gdzie kontynuuje swoją twórczość. Jego wszechstronność jako artysty przejawia się również w działalności reżyserskiej; w 2015 roku miał zaszczyt wyreżyserować polską wersję amerykańskiego serialu webowego Web Therapy.

Ważnym aspektem jego życia osobistego jest fakt, że jest siostrzeńcem Sławomira Pietrasa, co dodatkowo podkreśla jego artystyczne korzenie i powiązania w świecie kultury.

Filmografia

Filmy

Wojciech Kalarus wystąpił w wielu filmach, zasługując na uwagę w swojej karierze aktorskiej. Jego prace obejmują:

• 2003: Przemiany jako Tadeusz Myciński, mąż Marty,
• 2004: Tulipany jako lekarz,
• 2006: Strajk jako nauczyciel Krystiana,
• 2008: Boisko bezdomnych jako trener Wojtek,
• 2009: Ostatnia akcja jako komisarz Majchrowski,
• 2012: W sypialni jako mąż Ewy-Edyty (głos),
• 2012: Dziewczyna z szafy jako doktor Piotrowski,
• 2013: Wałęsa. Człowiek z nadziei jako przewodniczący,
• 2016: Moje córki krowy jako Paweł Skoczylas, aktor serialu.

Seriale

W obszarze telewizji Kalarus również zdobył dużą popularność dzięki swoim rolom w serialach. Oto niektóre z najważniejszych produkcji, w których wystąpił:

• 1997: Klan jako dziennikarz Wiktor Szabłowski,
• 1997: Boża podszewka jako żołnierz AK (odc. 14),
• 1998–2010: Złotopolscy jako komendant Ryszard Frotecki,
• 1998: Gosia i Małgosia jako Patryk,
• 1999–2003: Miodowe lata jako młody sąsiad (odc. 40); pokerzysta Błażejczyk (odc. 127),
• 2000: 13 posterunek 2 (odc. 14),
• 2001: Miasteczko jako dealer narkotyków (odc. 46),
• 2003: Kasia i Tomek jako Johnny, rezydent na Krecie (seria III, odc. 1),
• 2005–2006: Magda M. jako mecenas Czachowski,
• 2006: Oficerowie jako sanitariusz raniony przez Monda (odc. 6 i 7),
• 2006: Mrok jako „Globus” (odc. 3),
• 2007: Niania jako zakładnik (odc. 85),
• 2007: Ekipa jako dziennikarz (odc. 10 i 13),
• 2007: Dwie strony medalu jako komendant (odc. 53, 54 i 72),
• 2008: Hela w opałach jako lekarz (odc. 54),
• 2008: Czas honoru jako Schumann (odc. 12 i 13),
• 2009: Naznaczony jako patolog Szymek (odc. 10 i 11),
• 2009: Rajskie klimaty jako adwokat Chmiel,
• 2010: Ojciec Mateusz jako policjant z komendy w Busku-Zdroju (odc. 51),
• 2010: Usta usta jako Igor, reżyser przedstawienia (odc. 22),
• 2012: Prawo Agaty jako fotograf (odc. 3),
• 2012–2013: Przepis na życie jako Krystian, instruktor tańca (odc. 43, 46 i 48),
• 2012: Barwy szczęścia jako Sikorski (odc. 697),
• 2013: Głęboka woda jako komornik (odc. 14),
• 2013: Komisarz Alex jako aktor Bronisław Olszewski (odc. 43),
• 2014: Lekarze jako Mirosław Budek (odc. 63),
• 2015: Pakt jako Janusz Werenda, właściciel hotelu (odc. 2, 3, 6),
• 2015: Powiedz tak! jako Borowski, klient mecenasa Oskara Adamczyka (odc. 1),
• 2017: Ucho Prezesa jako Antoni, minister wojny (odc. 3, 9),
• 2017: Ultraviolet jako Krzysztof „Eliasz” Górski (odc. 4),
• 2018: Drogi wolności jako Florian Minc/Maciej Minc, brat Floriana (odc. 1, 3, 4),
• 2018: Ojciec Mateusz jako hipnotyzer „Władimir Popow” (odc. 250),
• 2018: 1983 jako Mikołaj Trojan, komendant główny SB, minister bezpieczeństwa narodowego,
• 2021: Miłość do kwadratu jako szef koncernu,
• 2021: Piękni i bezrobotni jako Wiśniewski,
• 2021: Osaczony jako adwokat Sawicki,
• 2024: Rojst Millenium jako Marian Hanys.

Reżyseria

Kalarus ma również doświadczenie w reżyserii, a jego filmową debiut reżyserski miał miejsce w:

• 2015: Terapia w sieci.

Dubbing

W zakresie dubbingu jego praca obejmowała różnorodne projekty, w tym:

• 2007: Skunks Fu jako Ptak,
• 2008: Mia i Migunki,
• 2012: Tajemnica góry Malakka – narrator,
• 2018: Overwatch – Sigma,
• 2021: Arcane – Silco.

Role teatralne

Teatr

Wojciech Kalarus nawiązał współpracę z teatrem Janusza Wiśniewskiego w roku 1991, gdzie zagrał rolę Mistrza w przedstawieniu „Olśnienie” na podstawie dzieła Lwa Tołstoja, pod reżyserią Janusza Wiśniewskiego.

W 1996 roku wystąpił w PWST w Krakowie w roli Płatonowa w sztuce Antoniego Czechowa „Płatonow”, która została zrealizowana przez Krystiana Lupę.

W tym samym roku pojawił się w Teatrze Rozmaitości, wcielając się w postać Józefa K. w adaptacji Franza Kafki „Proces”, reżyserowanej przez Henryka Baranowskiego.

• W 1997 roku zagrał Severino w „Testamencie Psa” Adriano Suassuny, reżyserowanym przez Piotra Cieplaka,
• oraz Den w „Bziku Tropikalnym” Witkacego, pod reżyserią Grzegorza Jarzyna,
• a w 2001 roku wystąpił w „Uroczystości” Thomasa Vinterberga w roli Larsa, także pod reżyserią Grzegorza Jarzyna.

Odbył następnie współpracę z Teatrem Wierszalin, gdzie w 2000 roku zagrał Magistra Ludensa w „Ofierze Wilgefortis” Olgi Tokarczuk, pod reżyserią Piotra Tomaszuka. W Teatrze Dramatycznym w Warszawie w 2000 roku, wystąpił w “Zazumie” Dariusza Rzontkowskiego.

W 2002 roku był częścią spektaklu „Wyznania Łgarza” Philipa K. Dicka w Teatrze Wybrzeże, grając postać Jacka w reżyserii Łukasza Barczyka.

• W 2003 roku wystąpił w „Ulicy Gagarina” Gregory’ego Burke’a jako Eddie w reżyserii Feliksa Falka,
• a w 2004 roku zagrał Rozenkranca w „H. według Hamleta” Williama Szekspira, reż. Jan Klata,
• następnie w 2005 roku w „From Poland with love” Pawła Demirskiego jako postać 1, reż. Michał Zadara.

W Teatrze Polskim w Bielsku-Białej w 2003 roku zagrał księcia Filipa w „Iwonie, księżniczce Burgunda” Witolda Gombrowicza, pod reżyserią Grzegorza Chrapkiewicza.

Kalarus pracował również w Teatrze STU w 2005 roku, biorąc udział w „GO-GO, czyli neurotycznej osobowości naszych czasów” Jakuba Przebindowskiego, reż. Łukasz Kos. W roku 2006 w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie zadebiutował w „Trzech stygmatach Palmera Eldricha” Philipa K. Dicka, grając Palmer Eldricha pod reżyserią Jana Klaty.

• Jego umiejętności aktorskie były również widoczne w „Nadobnisiach i koczkodanach” Witkacego jako sir Tomasz Blazo de Liza w Teatrze Powszechnym w Warszawie, reżyserowanym przez Łukasza Kosa,
• oraz w „Oto idzie panna młoda” Raya Cooneya i Johna Chaomana jako Bill Shorter w Teatrze Komedia w Warszawie, reż. Grzegorz Chrapkiewicz.

Kalarus wziął także udział w wielu innych produkcjach, w tym „Klatce wariatek” Jerry’ego Hermana i Harveya Fiersteina w 2013 roku w reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza oraz „Francuzach” Marcela Prousta jako Gilbert de Guermantes w 2015 roku, ponownie pod reżyserią Krzysztofa Warlikowskiego. Poza tym, odgrywał również spektakle w Och-Teatrze, gdzie zagrał Willy Banbury’ego w „Upadłych Aniołach” Noela Cowarda w 2014 roku, w reżyserii Krystyny Jandy.

Teatr Telewizji

• Początkowo, jego talent objawił się w roku 1993, gdy odnalazł się w roli Kirkora w „Balladynie” Juliusza Słowackiego, reż. Janusz Wiśniewski,
• następnie w 1995 roku w „Sezonie na dziewczęta” Lecha Borskiego, gdzie zagrał postać Lolka pod reżyserią Filipa Zylbera,
• a w 1998 roku wystąpił w „Nowych szatach cesarza” Andrzeja Domialika jako Alibn.

Również w tym samym roku zagrał Górnika w „Dużych i Małych” Botho Straussa, reż. Piotr Łazarkiewicz, a także Mauersbergera w „Historii Witolda Gombrowicza” w reżyserii Horsta Leszczuka i Grzegorza Jarzyny.

• W 2003 roku wystąpił dwukrotnie w „Hamlecie” Williama Szekspira jako Rozenkranc, w reżyserii Łukasza Barczyka oraz Jana Klaty, przy współpracy z Kasią Adamik,
• natomiast w 2011 roku zagrał policjanta w „Powidokach” Macieja Wojtyszko i Adama Wojtyszko.

Reklama

Wojciech Kalarus zyskał uznanie dzięki swoim występom w serii reklam społecznych dotyczących cyfryzacji telewizji naziemnej. Wśród jego ról można wymienić takie filmy jak: W starym kinie, Smok analog, Adam Słodowy oraz Karramba! Kto jest prawdziwym ojcem Pablita?. Każdy z tych filmów stanowi parodię klasycznych, kultowych programów telewizyjnych, które miały swoją premierę w latach 60. do 80. XX wieku.

---

Oceń: Wojciech Kalarus

---