Jerzy Kosałka


Jerzy Kosałka, urodzony 21 sierpnia 1955 roku w Będzinie, jest artystą multimedialnym, którego prace wykraczają poza tradycyjne formy sztuki.

W swojej twórczości wykorzystuje szeroki wachlarz technologii i mediów, co czyni go jednym z najciekawszych przedstawicieli współczesnej sztuki w Polsce.

Jego działalność obejmuje budowę obiektów oraz makiet, a także tworzenie instalacji, które są przykładami jego innowacyjnego podejścia do sztuki. Kosałka działa również w przestrzeni publicznej, wprowadzając swoje dzieła w życie codzienne społeczności.

Dodatkowo, jego zainteresowanie performance'em dodaje nowym wymiarom jego pracom, a przywiązanie do idei sztuki site-specific ukazuje głęboką relację między dziełem a miejscem, w którym zostało stworzone.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej, Jerzy Kosałka zdecydował się na wyjazd z rodzinnego Będzina do Wrocławia. W 1981 roku rozpoczął studia na PWSSP, gdzie w pracowni profesora Z. Karpińskiego zdobył dyplom z malarstwa. Po ukończeniu studiów, w latach 1983–1987, kontynuował swoją karierę na uczelni, pracując jako asystent. Jego praca na uczelni została wzbogacona o aktywność w redakcji studentów, gdzie współtworzył „Magazyn Psychoaktywy LUXUS”. Po pewnym czasie, Jerzy przyczynił się do powstania grupy artystycznej „Legendarny LUXUS”, w ramach której brał udział w większości zapewniających mu artystycznej widoczności wystąpień.

Twórczość

Jerzy Kosałka to wybitny artysta, którego twórczość obejmuje różnorodne dziedziny sztuki. Wśród jego osiągnięć znajdujemy m.in. dzieło zatytułowane Bitwa pod Kłobuckiem z 1986 roku, które zostało umieszczone w podręczniku do języka polskiego dla III klasy gimnazjum. Dzieło to sąsiaduje na stronie z utworami Broniewskiego oraz Baczyńskiego.

Twórca wykorzystał również logo firmy Coca-Cola, przekształcając je na swój indywidualny podpis – CosalCa. Większość jego wystaw odbywa się we Wrocławiu, gdzie aktualnie mieszka. W swoich pracach artysta często nawiązuje do lokalnych wydarzeń, regionalnej historii oraz mitologii.

Wystawy poza Wrocławiem są możliwe jedynie po dokładnym zapoznaniu się z lokalnym kontekstem, ponieważ każda z nich jest specjalnie przygotowywana z myślą o danej przestrzeni. W kontekście „ziem odzyskanych” Kosałka analizuje skomplikowane relacje polsko-niemieckie, jak ma to miejsce w instalacji Nie wybaczymy z 2008 roku. Dzieło to stanowi ironiczną odpowiedź na pewne historyczne narracje, które promują konfrontacyjną postawę wobec Niemców. Instalacja w sposób dosadny przywołuje na myśl znaną scenę z serialu Czterej pancerni i pies, w której postać „Rudy” zostaje trafiona przez niemiecki czołg.

W twórczości Kosałki unika się jednak wyraźnych deklaracji ideologicznych, co pozwala na uniknięcie instrumentalizacji ludzkiego życia dla tzw. „wyższych” celów. Jego prace, takie jak Chłopaki, mam go!, były prezentowane m.in. w 2008 roku w warszawskiej Galerii Appendix2 na wystawie Zabawy dużych chłopców. Iza Kowalczyk w swoich refleksjach na temat tej pracy zauważyła, że dotyka ona „funkcjonowania wojny jako medialnego obrazu, który jest konstruowany i zawsze (…) ideologiczny”.

Kosałka wyróżnia się dużą dozą humoru oraz ironii, często podszytej autoironią. Przykładem jest postawiony sobie pomnik z napisem „Kosałce Naród”, który idealnie oddaje jego podejście do sztuki. W swojej twórczości czerpie również inspirację z koncepcji ready made Marcela Duchampa, co można zauważyć w dziełach takich jak Pardon Marcel.

Paweł Jarodzki zauważył, że „wyjątkowość Kosałki polega na tym, że klucz do jego twórczości został zjedzony przez takiego małego pieska, który uciekł i wszyscy go teraz szukamy.”

Wystawy

Wystawy Grupy Luxus (ważniejsze)

W latach 80-tych, Grupa Luxus zorganizowała szereg istotnych wystaw, które wpisały się w kontekst ówczesnej polskiej sztuki współczesnej. W 1985 roku miały miejsce dwa znaczące wydarzenia:

  • „Legendarny Luxus po raz pierwszy w Warszawie” w Galerii Pokaz w Warszawie,
  • „Pokaz prawdziwego Luksusu” w BWA Arsenał w Białymstoku.

Rok później, w 1986 roku, grupa prezentowała swoje osiągnięcia na wystawie „Ekspresja lat 80-tych” w PGS w Sopocie, a także w Wrocławiu, gdzie zorganizowano „Luxus w pasażu” oraz „Luxus maluje panoramę świata” w Galerii Zamek w Leśnicy.

W 1987 roku miała miejsce wystawa „Co słychać?” w dawnych Zakładach Norblina w Warszawie, co przyciągnęło uwagę lokalnej społeczności artystycznej.

W 1989 roku Grupa zorganizowała „Miasto Luxusu” w Galerii na Ostrowie we Wrocławiu oraz „Contemporary Polish Drawing” w John Hansard Gallery w Southampton.

Rok 1990 przyniósł wydarzenia takie jak „Młody Wrocław” w BWA w Katowicach oraz „Kunst und Censur und Xerox” w Kunstpalast w Düsseldorfie.

Dalsze wystawy, takie jak „Miłość to nie wszystko” w PGS w Sopocie w 1993 roku czy „Make love or war” w Bunkrze Sztuki w Krakowie w 1994 roku, kontynuowały tendencję wzrastającego zainteresowania twórczością grupy.

Ostatecznie, w 1997 roku miała miejsce wystawa „Bankiet w fabryce” w Galerii Bielskiej w Bielsku-Białej, co podsumowało dotychczasowe osiągnięcia Grupy Luxus.

Wystawy indywidualne

W 1995 roku Jerzy Kosałka zaprezentował swoje prace na wystawie „Skromnie bez luksusu” w Galerii Miejskiej we Wrocławiu. Następnie, w 1996 roku, jego twórczość była częścią wydarzenia „Szewczyk, Kosałka, Kowalska” w BWA Awangarda również we Wrocławiu.

Kolejne lata przyniosły szereg indywidualnych wystaw, w tym „Dwie przestrzenie” i „Upadek” w 1997 roku, które odbyły się odpowiednio w Galerii Miejsce w Cieszynie oraz w Galerii Skalnej w Strzelinie.

Rok 1998 przyniósł wystawę „Być sławnym i bogatym” w Galerii Entropia w Wrocławiu oraz „Transformers” w Galerii Miejskiej we Wrocławiu, stając się przykładem współpracy z M. Harlenderem.

W 1999 roku Kosałka zaplanował aranżację „TV media-show” w klubie artystów Miasto Krakoff w Krakowie. W 2003 roku odbyła się wystawa „Fragment rzeźby Hasiora” z A. Urbańskim, także w BWA Awangarda.

Nie można pominąć wystaw, które odbyły się w 2004 roku, takich jak „Obiekty” w BWA w Zielonej Górze oraz „Plan Bitwy pod Kłobuckiem”, gdzie miały miejsce pokaz i wykład w Galerii Raster w Warszawie.

Rok 2005 przyniósł wystawy „Konfrontacje” w Instytucie Polskim w Pradze oraz „Do dwóch razy sztuka” z K. Wałaszkiem w Galerii Bielskiej.

W latach następnych Kosałka zainicjował wiele wydarzeń, m.in. „Sztuka w przestrzeni publicznej” w 2006 roku, która była tematycznym pokazem i wykładem w BWA w Jeleniej Górze.

Wystawy zbiorowe

Jerzy Kosałka brał również udział w wielu wystawach zbiorowych. W 1996 roku wystąpił w „Transfer” w Arsenał w Wrocławiu. Następnie, w 1997 roku, zadebiutował w „Modelu” w Galerii Potoczny i Hoszowski.

W 1998 roku brał udział w „Wystawie sztuki współczesnej” z P. Jarodzkim i K. Wałaszkiem w Teatrze Bückleina w Krakowie. Po kolejnych wydarzeniach, takich jak „Tybetański Nowy Rok” w 2000 roku oraz różnorodnych akcjach plenerowych, jego prace były przyciągnęły szczególną uwagę.

W latach 2001-2006 kontynuował udział w wydarzeniach, takich jak „Videoparty” w Instytucie Goethego w Krakowie oraz „Modyfikacja” w Galerii OPT w Wrocławiu.

Dalsze lata przyniosły „pamiątkowe” wystawy w BWA Awangarda oraz „Znaki czasu” w Muzeum Architektury we Wrocławiu.

Rok 2007 to m.in. „Muzeum luksusu” w Zachęcie w Warszawie, a w 2008 roku Kosałka znowu był aktywny, bierze udział w wystawach jak „Entropia rośnie” w Galerii Entropia w Wrocławiu.

Wydarzenia 2009 roku, takie jak „Anarchia w kosmosie” oraz „Rauchen verboten!, Pali się!” w kolejnych latach, podkreśliły jego znaczną obecność w świecie sztuki współczesnej.

Nagrody i wyróżnienia

Jerzy Kosałka to artysta, którego prace zdobyły uznanie w środowisku sztuki współczesnej. Jego osiągnięcia to nie tylko wystawy, ale również liczne nagrody oraz wyróżnienia, które potwierdzają jego talent i oryginalność w twórczości.

  • 39 Biennale Malarstwa „Bielska Jesień 2009”,
  • wyróżnienia redakcji patronackich (pozaregulaminowe),
  • redakcja czasopisma Artluk za prace z cyklu „Bardzo dobre obrazy”:
  • „Filar”, 2009,
  • „Fortepian”, 2009,
  • „Okno”, 2009,
  • Nagroda im. Krystiany Robb-Narbutt dla artystów poszukujących i wykazujących się niezależnością.

Przypisy

  1. Agata Zbylut, tekst do wystawy "Sznurek w kolorze blue [130 cm]"
  2. Iza Kowalczyk "Śmierć ołowianego żołnierzyka", Obieg, 15.11.2008 r.
  3. Paweł Jarodzki, tekst do wystawy w Galerii 13 Muz w Szczecinie, dostęp online.
  4. Protokół jury dotyczący nagrody z 2008 roku, dostęp online.

Oceń: Jerzy Kosałka

Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:22