Henryk Hirsz Hanoch Barenblat, urodzony 28 grudnia 1914 roku w Będzinie, był wybitnym przedstawicielem polskiej sceny muzycznej.
Jako pianista, dyrygent operetek oraz kompozytor, zyskał uznanie za swoje niezwykłe umiejętności muzyczne, a jego dziedzictwo pozostaje w pamięci wielu miłośników sztuki.
Jego żydowskie pochodzenie dodaje dodatkowego wymiaru jego twórczości, wpisując go w kontekst bogatej, różnorodnej kultury muzycznej, która kształtowała się w Polsce w tamtych czasach.
Choć data śmierci Henryka Barenblata pozostaje nieznana, jego wkład w polską kulturę muzyczną jest nie do przecenienia.
Życiorys
Henryk Barenblat rozpoczął swoją edukację w Szkole Rappaporta w Będzinie, gdzie wyróżniał się jako utalentowany muzyk. Był drugim dyrygentem szkolnej orkiestry, a jego pasja do muzyki szybko znalazła uznanie. W czasie II wojny światowej pełnił funkcję ostatniego komendanta policji żydowskiej w getcie będzińskim, co później prowadziło do komplikacji prawnych.
Po wojnie Barenblat stanął przed sądem w Polsce i Izraelu, gdzie oskarżono go m.in. o działanie na szkodę społeczeństwa w czasie, gdy był milicjantem w getcie. W 1948 roku Sąd Okręgowy w Sosnowcu wydał wyrok uniewinniający na jego korzyść. Z kolei w 1963 roku izraelski Sąd Najwyższy również potwierdził jego niewinność w związku z „kierowniczym udziałem w akcjach likwidacyjnych getta”.
Oprócz działalności w policji żydowskiej, Barenblat zainwestował czas w rozwój swoich umiejętności muzycznych. Uczył się gry na fortepianie w Śląskim Konserwatorium Muzycznym w Katowicach, co ostatecznie doprowadziło do jego kariery jako dyrygenta. W latach 1953–1956 pracował jako korepetytor i dyrygent w Państwowej Operetce w Gliwicach, a jego talenty zaowocowały również angażem w teatrze w Ostrawie.
Po pewnym czasie Barenblat osiedlił się w Izraelu, gdzie objął rolę dyrygenta w Izraelskiej Operze Narodowej. W 1960 roku przeniósł się do Niemiec, gdzie kontynuował swoją karierę jako dyrygent teatralny, pracując m.in. w Kolonii. Jego osiągnięcia w Polsce zostały docenione, a w 1955 roku otrzymał Medal 10-lecia Polski Ludowej.
Przypisy
- Biogramy | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 14.04.2023 r.]
- Holocaust Survivors and Victims Database -- Henryk Barenblatt [online], www.ushmm.org [dostęp 14.04.2023 r.]
- Lustig Symcha – Fundacja Brama Cukermana [online] [dostęp 14.04.2023 r.]
- Holocaust Historical Society [online], www.holocausthistoricalsociety.org.uk [dostęp 14.04.2023 r.]
- DanD. Porat DanD., 2. Tensions among Survivors in Mandatory Palestine, Harvard University Press, 15.10.2019 r., s. 41–66, DOI: 10.4159/9780674243125-003/html, ISBN 978-0-674-24312-5 [dostęp 14.04.2023 r.]
- Blutinger, Yad Vashem and the State of Holocaust Education in Israeli Schools in the 1960s, „Jewish Social Studies”, 21 (1), 2015, s. 123, DOI: 10.2979/jewisocistud.21.1.04, ISSN 0021-6704 [dostęp 14.04.2023 r.]
- Henryk Barenblat, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 14.04.2023 r.]
- OSTRAVSKÝ DIVADELNÍ ARCHÍV [online], divadelniarchiv.cz [dostęp 14.04.2023 r.]
- Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX [online], OpenLEX [dostęp 14.04.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Stefan Dousa | Łukasz Henel | Samuel Cygler | Liliana Ochmańska | Monika Jarosińska | Patryk Kumór | Anna Maria Staśkiewicz | Elżbieta Morawiec | Tadeusz Kubalski | Krystyna Stolarska | Mariusz Wawrzyńczyk | Wojciech Kalarus | Michał Kula | Jan Świderski (malarz) | Stanisław Wygodzki | Jerzy Kosałka | Cezary Chlebowski | Mieczysław Litwiński | Zygmunt Honiek | Józef ZbirógOceń: Henryk Barenblat