UWAGA! Dołącz do nowej grupy Będzin - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Antoni Wojciechowski (urzędnik)


Antoni Wojciechowski, urodzony 2 maja 1892 roku w Będzinie, pozostaje postacią o znaczącym dorobku w historii Polski. Jego życie zakończyło się tragicznie 24 września 1939 roku w Warszawie, gdzie zginął w czasie II wojny światowej.

Był on kapitanem piechoty w Wojsku Polskim, co świadczy o jego zaangażowaniu w służbę wojskową oraz poświęceniu dla ojczyzny. Jego heroiczne czyny zostały uhonorowane odznaczeniem Virtuti Militari, co potwierdza jego odwagę podczas walki.

Oprócz kariery wojskowej, Antoni Wojciechowski był także starostą, pełniąc ważne funkcje administracyjne, które w znacznym stopniu przyczyniły się do rozwoju lokalnych społeczności. Jego życie i osiągnięcia pozostają inspiracją dla wielu, którzy pragną służyć swojemu krajowi.

Życiorys

Antoni Wojciechowski przyszedł na świat w Będzinie, gdzie dorastał w rodzinie Józefa i Teodory z Miedzińskich. Po zakończeniu nauki, zdecydował się na kształcenie na Wydziale Finansowo‑Ekonomicznym Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie, co przygotowało go do późniejszych wyzwań zawodowych. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się 6 sierpnia 1914, kiedy to wstąpił do Legionów Polskich jako podoficer. Do stycznia 1915 służył w Oddziale Wywiadowczym pod dowództwem ob. Światopełka, by następnie zostać zaangażowanym w działania w Zagłębiu, w okresie kryzysu przysięgowego w POW.

Od 11 listopada 1918 Antoni włączył się w struktury Wojska Polskiego, a 18 marca 1919, poczynając od 1 marca tego samego roku, został mianowany podporucznikiem piechoty, przenosząc się z Okręgu Wojskowego Będzin do 6 Pułku Piechoty Legionów. W roku 1920 kontynuował służbę w Oddziale V Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych oraz w sztabie Dowództwa Okręgu Kraków, a także ponownie w Ministerstwie Spraw Wojskowych. 14 kwietnia 1921 Antoni awansował na porucznika, a jego droga wojskowa zaprowadziła go ponownie do 6 Pułku Piechoty Legionów.

W 1923 pełnił funkcję w Oddziale I Sztabu Generalnego w Warszawie, a rok później został przydzielony do Oddziału IIIa Biura Ścisłej Rady Wojennej, pozostając jednocześnie oficerem nadetatowym 6 pp Leg. Jego wzrost kariery został potwierdzony 1 grudnia 1924, kiedy to mianowano go kapitanem z datą starszeństwa na 15 sierpnia 1924 roku, z 393. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Wkrótce potem, został przeniesiony do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie, efektywnie rozwijając swoje umiejętności wojskowe.

Po przewrocie majowym, Antoni Wojciechowski stał się osobą odpowiedzialną, być może z wyboru, za działania Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, gdzie przez krótki okres sprawował funkcję kontrolera (od 1 do 10 czerwca 1927). Od 11 czerwca 1927 do 12 sierpnia 1927 był tymczasowym starostą w Pułtusku, a następnie krótko pełnił obowiązki w urzędzie wojewódzkim w Warszawie (od 13 do 30 sierpnia 1927). 31 sierpnia 1927 roku został przeniesiony w stan nieczynny, z równoczesnym przejściem do kadry oficerów piechoty.

Po tym wydarzeniu, Antoni został tymczasowym starostą w Płońsku, mimo że stan zdrowia mu na to nie pozwalał, ponieważ często zmagał się z poważną chorobą. W latach 1928 miał przerwy w służbie: przebywał w szpitalu od 15 maja do 14 lipca, a później korzystał z urlopu zdrowotnego od 5 sierpnia do 15 września. Jego kariera wojskowa zakończyła się 31 sierpnia 1929 przeniesieniem w stan spoczynku. Jednakże 22 lutego 1930 roku pozostał na dotychczasowym stanowisku w Płońsku, a od 24 lutego 1931 został starostą w Przasnyszu.

W czasie swojej działalności w Przasnyszu, Antoni wykazał się zaangażowaniem w budowę Domu Sportowego, na co znalazł fundusze głównie z Powiatowego Komitetu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Obronnego, w którego przewodnictwie był, oraz z Komunalnej Kasy Oszczędności. Jako starosta, dbając o rozwój lokalny, przyczynił się także do budowy dwóch basenów przyrzecznych w Rudzie koło Przasnysza oraz w Bartnikach. W jego inicjatywie z 19 czerwca 1932 zawiązano Spółkę Wodną Orzyca, co miało na celu regulację rzeki Orzyc na odcinku Krasnosielc–Chorzele. Pracował w Suwałkach od 22 lipca 1935, a następnie w Rypinie od 18 listopada 1937 roku.

W obliczu wybuchu II wojny światowej, w wrześniu 1939 roku Antoni Wojciechowski zginął walcząc o Warszawę, jako członek komendy miasta stołecznego. Po zakończeniu swojego ziemskiego żywota, znalazł wieczny spoczynek na Powązkach w Warszawie. Warto zaznaczyć, że był osobą rodzinną – żonaty z Anną z Wojciechowskich, z którą doczekał się dwojga dzieci.

Ordery i odznaczenia

Antoni Wojciechowski, jako urzędnik, zdobył wiele znaczących odznaczeń, które świadczą o jego zasługach oraz heroizmie. Do ważniejszych medali i orderów, które otrzymał, należą:

  • krzyż srebrny orderu Virtuti Militari,
  • krzyż Niepodległości,
  • krzyż Walecznych dwukrotnie.

Przypisy

  1. Maria WeronikaM.W. Kmoch, Dziesięciolecie odzyskania niepodległości przez Polskę na Północnym Mazowszu - wybrane zagadnienia, „Rocznik Przasnyski”, 6, 2019, s. 61–76 [dostęp 27.09.2023 r.]
  2. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 22 z 25 sierpnia 1927 roku, s. 262.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 217.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 741.
  5. Rocznik Oficerski 1924, s. 35, 136.
  6. Rocznik Oficerski 1924, s. 371.
  7. Rocznik Oficerski 1923, s. 8, 140.
  8. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1.04.1919 r., poz. 1149.
  9. Rocznik Augustowsko-Suwalski 2009 [online], astn.pl [dostęp 06.03.2019 r.]
  10. REGION POD LUPĄ#11: Zaduszki, Polska1926, kurpiowski Adwent, prof. Kłoczowski, starosta Wojciechowski i legenda o św. Mikołaju [online] [dostęp 06.03.2019 r.]

Oceń: Antoni Wojciechowski (urzędnik)

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:17