Helena Rzadkowska, urodzona 8 października 1902 roku w Będzinie, to wybitna postać w historii polskiej nauki, która odznaczyła się jako historyk. Jej kariera zawodowa obejmowała również wykłady na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. W ciągu swojego życia zdobyła uznanie jako znawczyni tematów historycznych.
Zmarła w Krakowie 21 stycznia 1983 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy oraz znaczący wpływ na kształtowanie polskiego myślenia historycznego.
Życiorys
Helena Rzadkowska, znana postać związana z historią i literaturą polską, w latach 1921–1927 podjęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po zakończeniu edukacji rozpoczęła pracę pedagogiczną w różnych placówkach oraz gimnazjach, gdzie zdobyła doświadczenie w nauczaniu, w tym w Słonimiu i Dąbrowie Górniczej oraz w szkole zawodowej w Będzinie.
W okresie od 1952 do 1973 roku Helena pracowała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. W 1952 roku awansowała na stanowisko zastępcy profesora, a pięć lat później została docentem. W 1970 roku uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego. Pełniła również rolę prodziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego przez 6 lat.
Dodatkowo angażowała się w działalność Polskiego Towarzystwa Historycznego oraz Komisji Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk, gdzie reprezentowała oddział w Krakowie. Po zakończeniu II wojny światowej stała się członkiem Polskiej Partii Robotniczej oraz PZPR. Między 1961 a 1962 rokiem sprawowała funkcję II sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR w swojej uczelni.
W latach 1947-1955 była radną Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. Mimo że przez długi czas mieszkała w Krakowie, od 1941 do swojej śmierci w 1983 roku, jej obecność w mieście pozostaje znacząca. Po zakończeniu życia została pochowana na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Zainteresowania naukowe
Do kluczowych obszarów badawczych, w które była zaangażowana Helena Rzadkowska, zalicza się polska irredenta XIX wieku oraz Wielka Emigracja. W swojej bogatej karierze naukowej, Rzadkowska była autorką licznych publikacji dotyczących Powstania Styczniowego, a także Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Jej obszerna biografia Mariana Langiewicza stanowi jedno z jej bardziej znanych osiągnięć.
Warto zaznaczyć, że Rzadkowska aktywnie wspierała edukację, promując ponad 200 prac magisterskich oraz 2 doktoraty. Była również jednym z kluczowych twórców programu nauczania historii Polski, który wdrożono w wyższych szkołach pedagogicznych. Jej wkład w rozwój nauki i edukacji jest nieoceniony.
Odznaczenia
Helena Rzadkowska jest wyjątkową osobą, której dorobek został doceniony za pomocą licznych wyróżnień. Wśród jej osiągnięć znajdują się:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego.
Przypisy
- a b c Żaliński 2019 r.
- Józef Hampel, Marian Różycki, Jan Szmyd, Podstawowa Organizacja Partyjna w latach 1961–1971 [w:] „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie”, Z. 46, Kraków 1973 r., s. 357
- a b Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 r., s. 486-487.
- a b Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 r., s. 486.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Bartłomiej Szyndler | Zofia Skorupska | Paweł Majerski | Leon Starkiewicz | Arno Lustiger | Michael Szwarc | Sławomir BugajskiOceń: Helena Rzadkowska