Bartłomiej Szyndler, urodzony 11 kwietnia 1938 roku w Będzinie, to znana postać w polskim świecie naukowym. Przez wiele lat swojej kariery był uznawany za jednego z czołowych ekspertów w zakresie historii XIX wieku. Zmarł 6 stycznia 2011 roku w Częstochowie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny i naukowy.
Jako profesor nauk humanistycznych, Szyndler przyczynił się do rozwoju wiedzy o przeszłości, składając się na dziedzictwo polskiej historiografii. Jego prace do dziś inspirują studentów i badaczy, stanowiąc ważny wkład w zrozumienie minionych epok.
Życiorys
Bartłomiej Szyndler przyszedł na świat w 1938 roku w Będzinie. Po ukończeniu Studium Nauczycielskiego, kształcenie kontynuował na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, gdzie w 1969 roku obronił pracę dyplomową. Zaledwie trzy lata później, w 1972 roku, uzyskał stopień doktora, również w tej samej uczelni. W tym samym roku podjął pracę jako adiunkt w Zakładzie Bibliotekoznawstwa Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach.
Od 1978 roku Szyndler związał swoje zawodowe życie z Zakładem Nauk Pomocniczych Historii, Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej, na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1981 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, a dziewięć lat później, w 1990 roku, otrzymał tytuł profesora. Trzy lata później został profesorem zwyczajnym.
Od 1997 roku jego kariera zawodowa kontynuowana była na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie, która obecnie nosi nazwę Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. W instytucie tym był jednym z twórców oraz pierwszym kierownikiem Zakładu XIX Wieku. Ponadto, był zaangażowany w działalność Polskiego Towarzystwa Historycznego, a w latach 2002–2005 pełnił funkcję prezesa oddziału częstochowskiego. Znaczącą rolę odgrywał również w Komisji Historycznej Polskiej Akademii Nauk Oddziału w Katowicach oraz w Lubelskim i Częstochowskim Towarzystwie Naukowym.
Jego badania koncentrowały się głównie na dziejach Polski w okresie schyłku I Rzeczypospolitej, analizie insurekcji kościuszkowskiej, epoki napoleońskiej oraz polskich powstań narodowych. Oprócz tego, interesował się również historią wojskowości oraz historią bibliotek w kraju.
Za swoją działalność naukową Bartłomiej Szyndler został uhonorowany wieloma odznaczeniami, w tym Złotym Krzyżem Zasługi (1984), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995) oraz Srebrną Odznaką „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”. Zmarł w Częstochowie w 2011 roku, a jego ostatnia droga życiowa prowadziła na cmentarz w Będzinie, gdzie został pochowany. W 2012 roku w siedzibie Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie miała miejsce wystawa, mająca na celu uczczenie jego pamięci oraz wkładu w historię i naukę.
Ważniejsze publikacje
W zbiorze istotnych dzieł Bartłomieja Szyndlera wyróżniają się następujące tytuły:
- Dyktator Generał Józef Chłopicki 1771-1854,
- Henryk Dembiński 1791-1864,
- Tadeusz Kościuszko 1746-1817,
- Mikołaj Nowosilcow (1762-1838). Portret carskiego inkwizytora,
- Stanisław Nałęcz Małachowski 1736-1809,
- I książki mają swoją historię (1982).
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Zofia Skorupska | Paweł Majerski | Leon Starkiewicz | Arno Lustiger | Michael Szwarc | Sławomir Bugajski | Helena RzadkowskaOceń: Bartłomiej Szyndler