Włodzimierz Kosiński (dziennikarz)

---

Życiorys

Pochodzenie Włodzimierza Kosińskiego sięga Będzina, gdzie dorastał w rodzinie o tradycjach rzemieślniczych. jego ojciec był stolarzem oraz aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Polski, natomiast matka swoją pracę wykonywała w cegielni. Po zakończeniu II wojny światowej Kosiński z rodziną osiedlił się w Prudniku, gdzie jego ojciec zajął stanowisko pełnomocnika rządu w kwestii reformy rolnej. W Prudniku młody Włodzimierz ukończył szkołę podstawową, a w 1953 roku zdobł dyplom I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Prudniku. Podczas nauki był przewodniczącym zarządu szkolnego Związku Młodzieży Polskiej.

Pracował na wydziale farbiarni w Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Frotex”. Poza tym, jego zaangażowanie w działalność harcerską zaowocowało prowadzeniem drużyny harcerskiej przy miejscowej szkole podstawowej. W 1955 roku zasilił szeregi PZPR. Kontynuował swoje kształcenie w ZSRR, gdzie studiował na Wydziale Historycznym Moskiewskiego Uniwersytetu im. Łomonosowa. W 1958 roku wrócił do Prudnika, gdzie w Komitecie Powiatowym PZPR kierował ośrodkiem propagandy partyjnej oraz angażował się w pracę z młodzieżą.

W 1962 roku Kosiński przystąpił do Związku Młodzieży Socjalistycznej i objął stanowisko przewodniczącego Zarządu Wojewódzkiego ZMS w Opolu. Tam odpowiadał za działalność organizacji w środowiskach robotniczych i edukacyjnych na Obszarze Opolszczyzny. W 1965 roku przeniósł się do pracy w Komitecie Wojewódzkim PZPR. Już jako uczeń współpracował z „Trybuną Robotniczą”, natomiast od 1952 roku był związany z redakcją „Trybuny Opolskiej”, gdzie w styczniu 1971 objął fotel redaktora naczelnego gazety.

Dzięki poparciu organizacji młodzieżowej, Kosiński uczestniczył w IV Zjeździe PZPR, a w 1986 roku został delegatem z Prudnika na X Zjazd. W 1980 roku podczas eskalacji ruchu „Solidarność” Kosiński umożliwiał druki życzliwych artykułów na łamach „Trybuny Opolskiej”, co naraziło go na liczne krytyki ze strony partii. W jego obronie stanął w publicznej debacie, publikując artykuł w „Tygodniku Powszechnym” dotyczący Edmunda Osmańczyka.

Do 31 maja 1990 roku Kosiński pełnił z powodzeniem rolę redaktora naczelnego „Trybuny Opolskiej”. Po zakończeniu kariery redakcyjnej, znalazł się w redakcyjnym archiwum gazety. W kolejnych latach działał jako wiceprezes w oddziale wojewódzkim Stowarzyszenia Współpracy Polska-Wschód i stał się członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej. Brał również czynny udział w działalności organizacji takich jak Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, Polski Czerwony Krzyż, Liga Obrony Kraju oraz Związek Nauczycielstwa Polskiego.

Niestety, Włodzimierz Kosiński zmarł 5 stycznia 2008 roku, w wieku 72 lat, wskutek długotrwałej choroby. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu komunalnym w Opolu, w dzielnicy Półwieś.

Odznaczenia

Wśród wyróżnień, jakie otrzymał Włodzimierz Kosiński, znajdują się następujące odznaczenia:

• Złoty Krzyż Zasługi,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

---

Oceń: Włodzimierz Kosiński (dziennikarz)

---