Las Grodziecki

Las Grodziecki jest zaliczany do jednego z trzech obszarów chronionego krajobrazu w Będzinie, które zostały ustanowione na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 23 czerwca 1993 roku. Jego powierzchnia wynosi imponujące 149,3 ha, a na jego terenie dominują różnorodne siedliska leśne.

Wzdłuż cieków wodnych oraz w zagłębieniach terenu rozwijają się siedliska łęgowe. Ponadto, sporadycznie, w miejscach stagnacji oraz w obszarach z utrudnionym odpływem wód, można zaobserwować też siedliska o charakterze olsów. W drzewostanie dominuje wiele różnych gatunków drzew, wśród których znajdują się głównie: jesiony, jawory, klony, brzozy, dęby szypułkowe, a także sosny i świerki. Większość z tych drzew ma mniej niż 100 lat, co świadczy o ich szybkim wzroście oraz dynamicznych zmianach w ekosystemie.

W centralnej części kompleksu znajdują się obszerne fragmenty wilgotnych łąk, bogatych w liczne zagłębienia wodne. W pobliżu leśniczówki można natknąć się na wywierzysko, gdzie zarówno substancje mineralne, jak i martwica wapienna, tworzą ciekawe biologicznie warunki. W okolicy występuje bogata roślinność, w tym liczne mszaki i skrzyp błotny. Warto dodać, że w całym kompleksie znajdują się także dwa niewielkie stawy, będące jednymi z nielicznych akwenów znajdujących się na terenie Będzina.

Las Grodziecki pełni również funkcję ostoji dla fauny leśnej w mieście. Można tu spotkać różnorodne gatunki ptaków, do których należą: myszołów, jastrząb, kruk, strzyżyk, dzięcioł duży oraz grubodziób. Wśród ssaków, które można zauważyć w tym żywym ekosystemie, znajdują się sarny, lisy oraz dziki.

W obrębie lasu przebiega czerwony Szlak Husarii Polskiej, który prowadzi w kierunku Góry Św. Doroty oraz zamku będzińskiego. Dodatkowo, w lesie wytyczono szlak rowerowy oraz przyrodniczą ścieżkę dydaktyczną o długości około 1100 m, wzbogaconą o kilka tablic informacyjnych, które przybliżają tematykę leśną i bioróżnorodność tego obszaru.