Michał Weinzieher, urodzony 1 czerwca 1903 roku w Będzinie, to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiej kultury. Był prawnikiem oraz krytykiem sztuki, a jego kariera zawodowa była ściśle związana z działalnością artystyczną i literacką. Weinzieher zmarł w kwietniu 1944 roku w Krakowie, co zakończyło jego wpływ na life artystyczne w Polsce.
Interesującym aspektem jego życia jest fakt, że był mężem znanej poetki, Zuzanny Ginczanki, znanej ze swojego talentu oraz wrażliwości artystycznej. To połączenie ich twórczości i zaangażowania w kulturę sprzyjało wzajemnej inspiracji i rozwojowi artystycznemu.
Życiorys
Michał Weinzieher był synem Salomona Weinziehera (1869–1943), dotychczas znanego lekarza oraz posła na Sejm RP I i II kadencji, a także Anny z Federów. Jego młodszy brat, Jan Jakub Weinzieher, również lekarz, tragicznie zginął w Katyniu w 1940 roku.
Dzieciństwo Michała było spędzone w Będzinie, gdzie ukończył gimnazjum. W czasie wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się ochotniczo do wojska, co było odzwierciedleniem jego patriotyzmu. W dalszym życiu Michał skoncentrował się na kształceniu prawnym, które zakończył na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Oprócz studiów prawniczych, poszerzył swoją wiedzę o filozofię i nauki polityczne, ucząc się także w Paryżu.
Michał był twórczym pisarzem i autorem wielu artykułów dotyczących sztuki, publikowanych w „Naszego Przeglądu”. Oprócz tego, zajmował się również przygotowywaniem opracowań prawniczych, w tym analizami poglądów Leona Petrażyckiego. Dodatkowo, jego pasja podróżnicza zaowocowała publikacjami książkowymi, w których opisywał swoje doświadczenia z odbytych podróży po Europie.
W sferze artystycznej, Michał był zaangażowany w prace Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych, a także pełnił rolę działacza w Żydowskim Towarzystwie Krajoznawczym, co wskazuje na jego aktywność społeczną. Po wybuchu II wojny światowej, Michał osiedlił się we Lwowie, gdzie zyskał uznanie jako kustosz Muzeum Historycznego.
Na początku 1940 roku poślubił poetkę Zuzannę Ginczankę, a ich wspólne życie zostało brutalnie przerwane po wkroczeniu niemieckich wojsk do Lwowa. Michał przeniósł się do Krakowa, gdzie musiał ukrywać się pod fałszywym nazwiskiem „Michał Danilewicz”. Niestety, w roku 1944 został aresztowany przez Gestapo, co zakończyło się jego tragicznie nieznanym losem.
Dzieła
Oto lista najważniejszych dzieł Michała Weinziehera, które pokazują jego różnorodność twórczą oraz zaangażowanie w literaturę i sztukę:
- „Eugeniusz Zak: wspomnienie pośmiertne” (1926),
- „Uroda Miss Judei” (Nasz Przegląd, 31 marca 1929),
- „Fermenty literackie” (Europa, 1930),
- Symche Trachter, Paris (1930),
- Wystawa prac Zygmunta Menkesa: styczeń 1931 (1931),
- Idee prawno-państwowe Leona Petrażyckiego (1931),
- Refleksje nad ideami prawno-handlowemi Leona Petrażyckiego (1932),
- „O racjonalną politykę muzealną” (Wiadomości Literackie, 6 stycznia 1935).
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Jan Walewski (1908–1978) | Arieh Ben-Tov | Waldemar BalińskiOceń: Michał Weinzieher